بقیع؛ بغض شیعه در گلوی تاریخ(سالروز تخریب بقاع متبرکه ائمه بقیع علیهمالسلام)
103 بازدید
نقش:
نویسنده
وضعیت چاپ :
چاپ نشده
نحوه تهیه :
فردی
زبان :
فارسی
درآمد
یکی از جنایتهای که در تاریخ معاصر به وقوع پیوسته و قلب تمامی انسانهای دارای وجدان بیدار و بالاخص شیعیان را به شدت جریحه دار نموده، تخریب قبور ائمه بقیع علیهم السّلام می باشد. هر شیفتهای که دل به مدینه روانه میکند، بر غربت قبرستان بقیع ناله میکند. تربت مطهر چهار امام معصوم علیهمالسلام تنها با سنگچینهایی نمایان است که زائر آن اجازه زیارت ندارد و باید به دل گریه کند. بقیع سند مظلومیت همیشگی شیعه است و بررسی و آگاهی از پیشینه آن ضروری است تا گوشهای از جایگاه تاریخی و اجتماعی پیشوایان شیعیان را نمایان سازد.
در هشتم شوال ۱۳۴۴ق، قبرستان مقدس بقیع در شهر مدینه، به دست پیروان گروه وهابیت، به ویرانهای تبدیل شد. ویرانسازی قبرهایی که پلههای آسمان بود، ریشه در افکار منحرف و دور از اسلام داشت؛ افکاری که با برداشتهای سطحی و جدا از معارف اهلبیت علیهمالسلام همراه بود و آثار ناپاک آن، همچنان دامن پاک جامعه اسلام را لکهدار کرده است.
جالب اینکه «صنعانی» وهابی در رسالهاش با عنوان «تطهیر الاعتقاد» به این حقیقت اعتراف کرده که زیارت مرقدها و آثار اولیای خدا سیره مسلمین بوده است و آنان از زمانهای گذشته این کار را انجام میدادند.[ تبدید الظلام، ص 389]
بر اساس این افکار غلط و نادرست بود که آنها به هر جا و هر شهر و دیاری که دست مییافتند قبل از هر چیز به تخریب مشاهد شریفه و بقاع متبرکه میپرداختند، کشتار وهابیان در عتبات عالیات صحنهای سیاه در تاریخ اسلام است.